Publisher: homara

ناشر : همارا

چکیده کتاب / در باره نویسنده : محمد بهمن‌‌بیگی، معلم و نویسنده ایرانی، زمستانِ سال ۱۲۹۹ شمسی، در ایل قشقایی و طایفه‌ای سرشناس در یكی از مناطق استان فارس چشم به جهان گشود. به‌دلیل اعتراض ایل قشقایی به حكومت وقت، پدر و مادر و چند تن از بستگانش به تهران تبعید شدند. او نیز تحصیلات خود را در تهران گذراند. پس از اتمام مقطع دبیرستان، وارد دانشگاه تهران شد و در رشته حقوق تحصیل نمود. پس از پایان دانشكده‌ حقوق، نخستین كتابش با نام «عرف و عادت در عشایر فارس» را منتشر كرد و در آن، از بی‌سروسامانی‌های عشایر جنوب نوشت و درمان این دردهای بزرگ را فقط در سایه‌ مهر، محبت و تعلیم و تربیت امکان‌پذیر دانست. متنی از کتاب : " ..نامه‌ برادر با من همان كرد كه شعر و چنگ رودكي با امير ساماني! ... فرداي همان روز، ترقی را رها كردم، پا به ركاب گذاشتم و به سوی زندگی روان شدم. تهران را پشت سر نهادم و به سوی بخارا بال و پر گشودم. بخارای من ايل من بود. دشتی سواد خواندن و نوشتن نداشت لیکن عاقل و هشیار بود. به عکس دشمنانش که باسواد بودند ولی عقل راست و درستی نداشتند. رفیق نکته‌سنجی به نام کیامرث‌ بگ داشتم که می‌گفت عقل و فهم از دو چیز می­گریزد: از چهاردیوار و سواد! عقل و سواد دو چیزِ از هم جدا هستند.کم اتفاق می‌افتند که با هم باشند. جای عقل در کله است و جای سواد در سینه..."

موضوع کتاب: ادبيات فارسی (داستانهای کوتاه)